กรรณิการ์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Nyctanthes arbortristis Linn.
ชื่อสามัญ : Night Glooming Jasmine, Night Flower Jasmine, Night Blooming Jasmine, Tree of Sadness

ชื่อวงศ์ : Oleaceae

ชื่อสมุนไพรอื่น ๆ : กรรณิการ์ กณิการ์ กรณิการ์

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น: สมุนไพรกรรณิการณ์สูงประมาณ 3 – 4 เมตร ตามลำต้นจะมีรอยเป็นเส้นคาดรอยต้นเป็นช่วงๆ ไปตามข้อต้น เปลือกของลำต้นนั้นมีสีขาว ลักษณะของลำต้นและกิ่งก้านโดยเฉพาะส่วนที่เป็นแขนงและกิ่งอ่อนจะเป็นสี่เหลี่ยม บริเวณแนวสันเหลี่ยมของกิ่งหรือลำต้นมีตุ่มเล็ก ๆ ประเป็นแนวอยู่ด้วย

ใบ: ใบกรรณิการ์เป็นไม้ใบเดี่ยวแต่ออกเป็นคู่ๆ สลับกันไปตามข้อของต้น มีรูปมนรี ปลายใบแหลม มีสีเขียวและมีขนอ่อนๆ เป็นละอองปกคลุมอยู่ทั่วใบ มีลักษณะสากคายมือ

ดอก: ดอกกรรณิการ์มีสีขาว ออกเป็นช่อดอกเล็ก ๆ กระจายที่ปลายกิ่ง ประมาณช่อละ 5 – 8 ดอก แต่ละดอกมี 6 กลีบ กลีบดอกจะบิดเวียนไปทางขวาคล้ายกังหัน วงในดอกเป็นสีแสด หลอดดอกเป็นสีแสด เกสรเป็นเส้นเล็กละเอียดซ้อนอยู่ในหลอดดอก ขนาดของดอกบานเต็มที่ประมาณ 1.50 – 2 เซนติเมตร หลอดดอกยาว 1.50 เซนติเมตร ปลายแยกเป็น 5 – 8 แฉก ก้านช่อดอกมีใบประดับเล็กๆ 1 คู่ ดอกของกรรณิการ์มีกลิ่นหอมแรง บานกลางคืน ออกดอกตลอดปี

ผล: เป็นแผ่นแบนๆ ภายในมีเมล็ด 2 เมล็ด

การขยายพันธุ์ : กรรณิการ์ขยายพันธุ์โดยปักชำและตอนกิ่ง การปลูกด้วยกิ่งตอนลงในกระถาง พบว่าออกดอกได้ดี ชอบที่ร่มรำไรและมีความชุ่มชื้นพอควร การปลูกในสภาพแห้งแล้ง พบว่าไม่ค่อยออกดอก

ส่วนที่ใช้ : ใบ เปลือก ดอก ราก

สรรพคุณของสมุนไพร

ใบ ใช้แก้โรคปวดตามข้อ แก้ไข้ เป็นยาระบาย ยาขับน้ำดี ยาขมเจริญอาหาร ยาแก้ตานขโมย วิธีใช้ใบตำให้ละเอียดแล้วคั้นเอาน้ำหรือใช้ผสมกับน้ำตาลดื่ม

เปลือก ใช้เปลือกชั้นใน แก้ปวดศีรษะวิธีใช้ด้วยการต้มเปลือกน้ำดื่มหรือนำไปผสมกับปูนขาวก็จะให้เป็นสีแดง

ดอก แก้ไข้ แก้ลมวิงเวียน

ราก เป็นยาบำรุงกำลัง บำรุงธาตุบำรุงผิวหนังให้สดชื่น แก้ลมและดี แก้ผมหงอก แก้อุจจาระเป็นพรรดึกแก้ไอใช้ต้มหรือฝนรับประทาน

ประโยชน์ด้านอื่น ๆ : ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ ปลูกเป็นพุ่มเป็นกลุ่ม มีดอกดกและกลิ่นหอม

ถิ่นที่อยู่ : สมุนไพรกรรณิการ์เป็นพรรณไม้ที่มักพบอยู่ทั่วไป ในทวีปเอเชียเขตร้อน เช่น ในประเทศพม่าประเทศศรีลังกา ประเทศอินเดีย และในประเทศไทย เป็นต้น


จากเว็บhttp://www.samunprix.com