ขี้เหล็ก

ชื่อวิทยาศาสตร์
Cassia siamea (Lamk.) Irwin et Barneby

ชื่อวงศ์
Fabaceae (Leguminosae)

ชื่อพ้อง
Cassia florida Vahl

Cassia siamea Lam.

ชื่ออังกฤษ
Cassod tree, Siamese senna, Thai copperpod, Siamese cassia

ชื่อท้องถิ่น
ขี้เหล็กแก่น, ขี้เหล็กบ้าน, ขี้เหล็กหลวง, ขี้เหล็กใหญ่, ผักจี้ลี้, แมะขี้เหละพะโดะ, ยะหา


ลักษณะโดยทั่วไป

เป็นไม้ยืนต้นสูงได้ถึง 10–15 เมตร ใบใหญ่ยาวประมาณ 20 ซม. ประกอบไปด้วยใบย่อย 7–16 คู่ รูปร่างขอบขนานปลายมน หรือขอบขนานเรียวปลายคล้ายรูปไข่ ปลายใบหยักเว้าหาเส้นกลางใบเล็กน้อย โคนใบกลม ใต้ใบสีซีดว่าด้านบน และมีขนเล็กน้อย กว้าง 1–2.5 ซม. ยาว 3–7 ซม. ดอกออกเป็นช่อใหญ่ ยาวประมาณ 15–30 ซม. ดอกใหญ่ 2–4 ซม.สีเหลืองสด กลีบรองกลีบดอกมักโค้งกลับ มีขน ผลเป็นฝักค่อนข้างหนา กว้าง 1.2–2 ซม. ยาว 15–30 ซม. ภายในมีเมล็ดใหญ่ยาว จำนวน 20–30 เมล็ด

การปลูก

เพาะเมล็ดจนงอกใบจริง 3–5 ใบ แล้วย้ายปลูกในหลุมที่เตรียมไว้ ก่อนปลูกควรใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักรองกันหลุมก่อน รดน้ำให้ชุ่มทันที

การขยายพันธุ์

การขยายพันธุ์ใช้เมล็ด