มะไฟ

มะไฟ ( Rambai )

Bacccaurea remiflora Lour

Fam: EUPHORBIACEAE


ชื่ออื่น มะไฟบ้าน มะไฟเกลี้ยง มะไฟป่า (ทั่วไป) ส้มไฟ (ใต้) หัมกัง (เพชรบูรณ์)

ผะยิ้ว (เขมร-สุรินทร์) แซเครือแซ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูงประมาณ 10-15 เมตร เปลือกลำต้นมีสีน้ำตาลอมเทาหม่นๆ ลักษณะของเปลือกลำต้นค่อนข้างเรียบเกลี้ยง

ใบ
เป็นรูปหอก ปลายใบแหลมและมีติ่งแหลมอยู่ริมขอบใบเรียบไม่มีหยัก หลังใบมีสีเขียวแก่ ส่วนใต้ท้องใบเป็นสีอ่อนกว่าเล็กน้อย

ดอก
ออกเป็นช่อสั้นๆ หรืออกเป็นกระจุกอยู่ตามบริเวณปลายกิ่ง ดอกมีสีเหลืองอมชมพูเรื่อๆช่อหนึ่งมีประมาณ 15-25 ดอก มีกลิ่นหอมอ่อนๆ

ผล
ห้อยลงมาเป็นระย้า ผลเป็นรูปกลมเปลือกนอกหนา ผิวเปลือกเรียบเกลี้ยง ข้างในมีเนื้อผลฟู หุ้มเมล็ดอยู่ 1-2 เมล็ด ผลสุกมีสีเหลือง

สรรพคุณ

ใช้เป็นอาหาร ผลอ่อน มีรสเปรี้ยว ใส่แกงคั่วเป็นผัก ผลสุก รับประทานเป็นผลไม้ และทำน้ำผลไม้
คุณค่าทางโภชนาการ ผลสุก มีกรดอินทรีย์หลายชนิด มีวิตามันซี น้ำตาลและอื่นๆ

ใช้เป็นยา ราก ใช้เป็นรากสดหรือรากแห้ง เป็นยาแก้พิษตานซาง แก้วัณโรค แก้ฝีภายใน ดับพิษร้อนและเริม หรือสุมไฟ เตรียม เป็นยามหานิลทาแก้บวม และลดอาการอักเสบ