ฝาดดอกขาว

ฝาดดอกขาว (Lumnitzera racemosa Willd.)

วงศ์ : COMBRETACEAE

ชื่ออื่น : ฝาด (กลาง, ใต้); ขวาด (สมุทรสาคร); กะลูง (ชุมพร)

ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูง ๘ เมตร เปลือกขรุขระ สีน้ำตาลแดง มีรากหายใจไม่เด่นชัด

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงเวียนรอบกิ่ง กระจายตลอดกิ่ง แผ่นใบแคบ รูปไข่กลับ ขนาด ๑ – ๓ x ๓ – ๙ ซม. ปลายใบกลมเว้าตื้น ๆ ฐานใบรูปลิ่ม ขอบใบเรียบ หรือ หยักมนถี่ แผ่นใบสีเขียวอ่อน ก้านใบสั้นมาก

ดอก ออกที่ปลายกิ่งและง่ามใบ เป็นช่อเชิงลด คล้ายช่อกระจะ ยาว ๒ – ๓ ซม. ไม่มีก้านดอก ฐานรองดอกและหยอดกลีบเลี้ยงรูปท่อ แบนด้านข้าง ยาว ๐.๖ – ๐.๙ ซม. แคบลงทางส่วนปลาย ใบประดับย่อย ๒ ใบ รูปไข่กว้าง เรียวแหลม กลีบดอก ๕ กลีบ สีขาว รูปรีแคบถึงรูปใบหอก เกสรเพศผู้ ๑๐ อัน ยาวเท่า ๆ กับ กลีบดอก

ผล รูปทรงรี แบนด้านข้าง มีเหลี่ยมมน ขนาด ๐.๓ – ๐.๕ x ๑ - ๑.๓ ซม. ผิวผลเกลี้ยงหรือมีขนละเอียดสั้นนุ่ม

มักขึ้นตามพื้นที่ราบหาดเลนน้ำท่วมถึง หรือขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่ เมื่อพื้นที่ ป่าเดิมถูกทำลายไป โดยเฉพาะพื้นที่ที่มีการระบายน้ำดี และดินไม่เป็นทราย มากนัก





กลับสู่ : หน้าหลัก พืชผัก พืชสมุนไพร