วันจันทร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2553

สะแอะ

ชื่ออื่น ๆ : เถาหลั่งหมากเก็บ (นครสวรรค์), ค้อนก้องเครือ (เพชรบูรณ์), ร้านฝีป้าน, ลายผีป้าย (ภาคเหนือ), สาลีแก่นใจ (เชียงใหม่), เยี่ยวไก่ (นครราชสีมา), สายชูใหญ่ (พิษณุโลก)

ชื่อสามัญ : Capparis horrida Linn.f.

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Capparis zeylanica Linn.

วงศ์ : CAPPARIDACEAE

ลักษณะทั่วไป :


ต้น : เป็นพรรณไม้พุ่มเลื้อยชนิดหนึ่ง จะแตกกิ่งก้านสาขามากมาย กิ่งอ่อนจะมีขนสีแดงอมน้ำตาล
หรือเขียวปกคลุมอยู่ แต่พอแก่ก็จะหายไปเอง ลำต้นสูงประมาณ 2-5 เมตร

ใบ : เป็นไม้ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกันไปตามข้อต้น ลักษณะของใบเป็นรูปมนรี ปลายแหลม โคนใบมนหรือบางทีก็เว้าเป็นรูปหัวใจ มีเนื้อใบหนา สีเขียว ขนาดของใบกว้างประมาณ 1-3.5 นิ้วยาว 2-7 นิ้ว

ดอก : ออกเป็นช่ออยู่ตรงปลายกิ่ง ดอกนี้จะแตกออกก่อนที่ใบจะผลิ มีสีขาว กลีบดอกจะบาง ปลายกลีบกลม ส่วนกลีบคู่ในนั้นจะมีจุดสีชมพู หรือมีสีแดงตรงกลางโคนกลีบ กลางดอกมีเกสรจำนวนมาก กลีบรองกลีบดอกนั้นจะหนาและมีขนปกคลุม

ผล : เป็นลูกกลม ๆ หรือมนรี ผลของสะแอะจะมีเปลือกแข็งและหนาประมาณ 2 มม. ผลโตประมาณ 1.5 นิ้วยาว 1.5-2 นิ้ว มีสีค่อนข้างแดงส้ม หรือม่วง ภายในผลมีเมล็ดอยู่จำนวนมากสีน้ำตาล

การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้กลางแจ้ง เจริญได้ดีในดินที่ร่วนซุย และมีความชื้นปานกลาง ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด

ส่วนที่ใช้ : ทั้งต้น เปลือกต้น ใบ และราก

สรรพคุณ : ทั้งต้น เป็นยารักษาโรคกระเพาะอาหารอักเสบ และรักษาโรคเลือดออกตามไรฟัน

เปลือกต้น ใช้เป็นยารักษาโรคอหิวาตกโรค

ใบ นำมาทาแก้คัน หรือตำพอกฝี แผลบวม พอกศีรษะแก้อาการปวด รักษาโรคริดสีดวงทวาร

ราก ช่วยขับน้ำดี ระงับประสาท และเป็นยาบำรุงธาตุด้วย




กลับสู่ : หน้าหลัก พืชผัก พืชสมุนไพร

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...