หญ้าเกล็ดปลา

หญ้าเกล็ดปลา

ชื่ออื่น ๆ : หญ้าเกล็ดปลา (ภาคกลาง) , ก้วยกังติ้ง, ไตหยี่หนึ่งจี้ (จีน)

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lippia nodiflora Rich

วงศ์ : VERBENACEAE

ลักษณะทั่วไป : ต้น : เป็นพรรณไม้เลื้อย ปกคลุมดิน ลำต้นยาว ประมาณ 0.5-3 ฟุต ลำต้นมีขนสั้นนุ่มขึ้น และเป็นข้อมีรากออกมายึดเกาะดิน

ใบ : ใบมีลักษณะปลายมน เนื้อใบค่อนข้างหนา ริมขอบใบหยัก เป็นแบบฟันปลา ตั้งแต่ปลายใบจนถึงกลางใบ ฐานใบเล็กเรียว ใบมีขนาดยาวประมาณ 0.5-1 นิ้ว

ดอก : ดอกออกเป็นช่อ ตามบริเวณง่ามใบ ช่อหนึ่งมีดอกย่อยติดกันแน่น เป็นรูปทรงกระบอกมีขนาดยาวประมาณ
1-2 ซม. ลักษณะของดอกย่อย มีกลีบดอกเล็ก และกลีบเลี้ยง 2 กลีบ กลีบดอกมีสีม่วงแดงอ่อน โคนกลีบเชื่อมติดกันเป็นหลอดแคบ ๆ ส่วนประกอบแยกออกลักษณะคล้ายปาก และภายในหลอดดอกมีเกสรตัวผู้ 4 อัน ติดอยู่

ผล : ผลมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 มม. ผลมีกลีบเลื้ยงหุ้มอยู่ ผลเมื่อแก่เต็มที่ก็จะแยกออกจากกันเป็นเมล็ดแข็งมี 2 เม็ด

การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้ที่มักขึ้นเอง ที่มีดินปนทราย ชอบที่มีอากาศชื้น ทนต่อแสงแดดจัดได้ดี ขยายพันธ์ด้วยเมล็ด

ส่วนที่ใช้ : ทั้งลำต้น

สรรพคุณ : ลำต้น ใช้ลำต้นแห้ง ประมาณ 10-15 กรัม นำมาต้มเอากินเป็นยาที่ใช้ ขับปัสสาวะ ปัสสาวะเป็นเลือด ไอเป็นเลือด หรือใช้ภายนอกนำมาต้มเอากาก ใช้พอกบริเวณที่เป็นแผลเน่าเปื่อยเรื้อรัง แผลมีหนอง แผลฟกช้ำเป็นต้น

ข้อห้ามใช้ : หญิงมีครรภ์ ห้ามใช้รับประทาน

อื่น ๆ : ในอียิปต์ นิยมปลูกหญ้าเกล็ดปลาไว้ปกคลุมดินตามบริเวณริมแม่น้ำลำคลอง น้ำชลประทาน เพื่อช่วยในการยึดดินไม่ให้พังทะลาย หรือถูกน้ำกัดเซาะ




กลับสู่ : หน้าหลัก พืชผัก พืชสมุนไพร